РАЙМАЛЫНЫН ЫРЫ ("Махабат дастаны" кинотасмасынан) Эми сен өрттү көрсөң күйүп-жанган, Муз көрсөң, мөңгү көрсөң суусу аккан. Жер көрсөң тереңдерде титиреген, Куш көрсөң жалгыз учуп бара жаткан. Күн көрсөң көз жаш төгүп ыйлап турган, Түн көрсөң көктө туруп Ай тутулган. От көрсөң жалгыз күйгөн тоо башында, Жапжалгыз кайык көрсөң толкун урган. Жолуңдан бала көрсөң улутунган, Эң катуу ыза көрсөң турмушуңдан. Мас көрсөң ыйлап жаткан, ырдап жаткан, Жаш көрсөң бир муңайым бара жаткан. Көөнөргөн кийим көрсөң же тытылган, Бак көрсөң бороон уруп, шагы сынган. Ошонун баарын мен деп биле бергин, Көзүңө көрүнгөндүн баары менмин, Жалооруп сени тилсиз тиктеп турган.